Sinterklaas

Jaren geleden schreef ik Sinterklaas en de Pieten een brief met de vraag of ik bij hen langs kon komen.
Ze moesten er lang over nadenken, maar toen mocht ik één week logeren op het landgoed in Spanje.
Ik tekende het grote huis, de werkplaats, de stoomboot, de Sint-Nicolaasschool en de hofjes van de Thuispieten.
Het werd een prentenboek met wel duizend verhalen.

Omdat er sindsdien zoveel is veranderd, ben ik opnieuw naar Spanje gegaan met de trein van kwart over twee.
In Madrid werd ik opgehaald met een gloednieuwe Pietenbus.
Ik verbleef in hetzelfde oude huisje naast het grote huis, met uitzicht op zee.
Wat bleek: alle Pieten wonen nu in een door henzelf ontworpen Pietenflat, compleet met klimmuur.
De zolder is omgebouwd tot bibliotheek en er hangt een enorm flatscreen om naar films te kijken of te gamen.
De stoomboot is ook verbeterd.
De meeste Pieten slapen nu bovendeks, behalve degenen die dat niet willen.
De steenkolen worden binnenkort vervangen door elektriciteit of waterstof. De zonnepanelen zijn al geïnstalleerd.
Ik vermoed dat iedereen een mobiele telefoon heeft, zelfs Sinterklaas! Maar dat heb ik niet durven vragen.

In ons land is ook veel veranderd in al die jaren: meer fietspaden, bakfietsen, elektrische fietsen en verbouwde huizen.
Ook zijn er meer mensen.
Helemaal nieuw is de trainingsdag voor Hulppieten!
Grote mensen kunnen zich voor deze dag opgeven.
Na een stevige training, afgerond met een examen, kunnen zij een diploma Tijdelijke Hulppiet halen (3 jaar geldig!).
Alles wat ik heb gezien, heb ik getekend.
Het resultaat is dit prentenboek.

Met feestelijke groet, Charlotte Dematons

PS: Zie je Witje, de kat van Sinterklaas?
Hij staat op alle bladzijden, behalve als hij bij ons logeert.